Powrót z pracy najpierw przez Zalasewo, Gułtowy, Neklę i Czerniejewo do Powidza, a następnie przez Orchowo do domu. Pierwszy dłuższy dystans szosówką i potwierdzają się niedogodności z dnia wcześniej, czyli głównie siodło i przełożenia. Pozycja za barankiem całkiem dogodnie ustawiona, nic nie uwiera, nie drętwieje, nie boli. Jedynie obtarcia od siodła i lekki ból biodra (za szerokie siodło).





Na Dzikiej Plaży w Powidzu pustki totalne, jedynie kilka osób szykowało się na żaglówki i oprócz mnie kąpała się jedna para z pobliskiego pola kempingowego. Już po sezonie więc nie ma się co spodziewać tłumów :)

Pierwsza misja do pracy szosówką w sumie nieoptymalną trasą. Wyszło około 8 km więcej niż zwykle z zastrzeżeniem, że trzeba było omijać drogi szutrowe. Wrażenia z jazdy szosówką w porównaniu do uszosowionego mtb są na spory plus. Na pewno muszę dobrać inne siodełko, bo to jest za miękkie. Również przełożenia mi totalnie nie odpowiadają, bo jeżdżę głównie na dużych zębatkach z tyłu. Może to kwestia wzmocnienia nieco nogi. Czas pokaże.

Skorzęcin

Trzeba było zmienić kierownicomostek karbon (raczej chiński) ze względu na zbyt długi mostek 120 mm. "Nowy" zestaw alu kiera + mostek 80 mm waży nieco więcej, ale póki co wagę roweru mam w nosie, więc będę jeździć na tym co mam.

Skorzęcin

Ostatni dzień challenge'u przypada na powrót do cyklu wyjazdów nad jezioro i kąpiel w Ostrowitem. Woda zaskakująca ciepła jak dla mnie.

Ostatni dzień trzeba było wystartować od samego rana, ponieważ czekał mnie jeszcze jeden spacer po TPN. Tym razem postanowiłem zmierzyć się z jakimiś konkretniejszymi podjazdami. I tak oto pojechałem do Białego Dunajca, żeby tam odbić na Gliczarów Górny z konkretnym podjazdem 12'0 m w górę. Poszedł dość sprawnie. Na górze foto na tle Tatr:



Następnie chwila wypłaszczenia i ponownie podjazd do Polany Głodówka, skąd najpierw zjazd do Łysej Polany i następnie do Zakopanego z kilkoma jeszcze podjazdami.

Podsumowując, trzeba uznać Zakopane raczej jako miejsce dla szosówkowiczów niż dla MTBowców. Szlaków piaszczysto górzystych nie zaliczyłem żadnych oprócz Drogi pod Reglami. Natomiast nie był to dla mnie wyjazd typowo pod rower, a pod piesze szlaki z rodziną. Rower wpakowałem w celu kontynuacji challenge'u, co mi się z powodzeniem udało. Następnym razem spędzę trochę więcej czasu na planowanie, co by można było zaliczyć offroadowo jakieś ciekawe szlaki. Kusi mnie też pętla dookoła Tatr :)

Trasa identyczna jak dwa dni wstecz.
Parametry jazdy podobne.
Start trochę wcześniej.
Tak mi się spodobało i tak nie chciało planować trasy, że wybrałem się jeszcze raz :)
Bez zdjęć.

Na trzeci dzień w Tatrach wybrałem się na okoliczne i popularne wzniesienie Gubałówka z podjazdem od strony Kościeliska. W zasadzie początkowy plan zakładał dojazd do miejsca, w którym dzień wcześniej zjechałem ze szlaku rowerowego, ale po drodze zauważyłem strzałki wyścigu Tour de Pologne, więc stwierdziłem, że sprawdzę z czym przyjdzie zmagać się w najbliższą niedzielę uczestnikom wyścigu. Podjazd poszedł w miarę sprawnie i nie stwierdziłem jakichś morderczych nachyleń. Trasa dalej wiedzie spod Butorowego Wierchu w kierunku miejscowości Ząb,a  ja skręcam na Gubałówkę. Tam już znowu zaczyna się ściemniać, więc mało wyraźną panoramę Tatr udaje mi się popełnić telefonem:



Zjazd wykonuję w kierunku Poronina z uwzględnieniem szlaku czerwonego pieszego (a co mi tam, w końcu przyjechałem MTB). Jak się okazało, jest on w porządku. W dwóch miejscach stwierdziłem spore nachylenie w dół i w jednym miejscu trzeba było przerzucić rower przez potok, a samemu przejść po desce. Na rondo-tunelo-skrzyżowaniu w Poroninie trochę się pogubiłem i popróbowałem ominąć ruchliwą Zakopiankę, żeby dojechać do kwatery, ale z map obczaiłem, że albo będę musiał podjeżdżać po nocy na jakieś wzniesienia, albo nadrobię trochę kilometrów, więc pojechałem już tą Zakopianką z powrotem. Na szczęście nic mnie nie potrąciło.

Drugi dzień w Tatrach na rowerze. Tym razem znowu późną porą (wcześniej do późnych godzin popołudniowych spacerujemy po TPN) obrałem kierunek na jedyny szlak TPN oficjalnie udostępniony dla rowerów, czyli Droga pod Reglami. Najpierw jednak wspinaczka po mieście pod skocznię narciarską Wielka Krokiew, gdzie robię oględziny pod kątem zwiedzania.



Stamtąd rozpoczyna się wspomniany wyżej szlak i prowadzi aż do wejścia na szlak w Dolinie Kościeliskiej. Sam track bardzo fajny i bardzo przyjemny, jednak nawierzchnia skutecznie uniemożliwia płynną jazdę na tak wąskich i dopompowanych oponach jakie mam. Śliskie po deszczach kamienie notorycznie powodowały uślizg kół, przez co niekiedy trzeba nawet prowadzić jednoślad pod górkę. 
Widok już nocny z telefonu na Gubałówkę:



Zjazd do Zakopanego obrałem mniej uczęszczaną drogą wgłąb Kościeliska i nie dało się ukryć mojego zadowolenia z tego zjazdu :)